... دستان خسته

پدر آمد از راه

دست هایش خالی

کودکان چشم به دستان پدر…

سفره خالی را پدر از پنجره بیرون انداخت

سفره قلبش را

... ... بار دیگر گسترد!

بچه ها آن شب هم

مثل دیگر شبها

یک شکم سیر محبت خوردند

حالا که علی نیست مگر ما بچه شیعه ها مردیم؟

به فکر کودکان گرسنه هم باشیم

... کودکی

امروز کسی از من پرسید چند سال داری

گفتم روزهای تکراری زندگیم را که خط بزنم

کودکی چند ساله ام !!!

نانوشته...!

از چه بگویم؟ از دل پر ز خونم یا اشک های مادری که در انتظار لبخند کودکش اشکش بر گونه اش خشک شده و نمی تواند حتی جانش را فدایش کند؟ آه تو ای خدای مهربانی ها....